Great Britain:
YMCA FAIRTHORNE MANOR EP.4

ตามติดชีวิตจิตอาสาในต่างแดน

CONCUKLTV01-17 YMCA FAIRTHORNE MANOR (GBR) 10/03/2017-03/11/2017 Part 4

วันนี้เรากับเพื่อนมีธุระที่ต้องไปทำในเมืองครั้งแรก นั่นก็คือการไปเอาบัตรผู้พักอาศัยถาวรที่ไปรษณีย์มีเรา เพื่อนสาวชาวรัสเซีย 1 คนชื่ออิริน่า หนุ่มรัสเซีย 1 คนชื่อ ดีม่า และคนดูแลเรา 1 คนเป็นหนุ่มอังกฤษ อายุแค่19 ชื่อปีเตอร์ ปีเตอร์มีหน้าที่พาเราสามคนไปเอาบัตรผู้พักอาศัยที่ไปรษณีย์ ไอ้เราต่างด้าวสามคนไม่รู้เรื่องอะไรก็ตามเค้าไป ปีเตอร์บอกว่าจะพาเข้าไปในเมือง Southampton ครั้งแรก ไอ้เราก็ตื่นเต้นกันมากเพราะตั้งแต่มาอังกฤษเราก็ตรงดิ่งมาค่ายไม่ได้แวะลอนดอนเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เราจะได้เข้าเมืองจริงจังสักที ว่าแล้วเราก็ตามปีเตอร์ไปทำธุระจนเสร็จ ระหว่างทางเราก็แอบคิดมาตลอดว่าทำไมตัวเมือง Southampton เนี่ยมันเล็กจัง พอถึงสถานีระหว่างรอรถไฟกลับอิริน่าก็พูดขึ้นมาว่า "ชั้นอยากไปในเมือง Southamptonจังไหนๆก็เสียค่ารถไฟมาแล้ว" เราก็ What! อ้าวแล้วที่นี่มันไม่ใช่ Southampton หรอ อิริน่าเลยบอกว่าก็ไม่ใช่หนะสิ นี่เรายังอยู่นอกเมือง Southampton เราก็แบบหืมมม ไอ้ตอนซื้อตั๋วก็กดเลือก Southamtonนี่นา ว่าแล้วก็หันขวับไปหาปีเตอร์ด้วยความสงสัย ปีเตอร์ทำหน้าตกใจเล็กน้อยในสีหน้าที่จริงจังของเรา แล้วอึกอักตอบมาว่าจริงๆที่ที่เราต้องไปมันอยู่ก่อนถึง Southampton 1 สถานี ชั้นขี้เกียจกดเปลี่ยนสถานีที่เครื่องขายตั๋วหนะมันต่างกันแค่สถานีเดียว ราคาต่างกันไม่ถึง 1ปอนด์ เราก็แบบกรี๊ดดดดดด นังปีเตอร์ 1 ปอนด์ก็เงินโว้ย ฉันจนนะยะรู้มั๊ย ที่นี่ของอะไรก็แพงนะ ปีเตอร์ก็ตกใจปนขำในสีหน้าอันซีเรียสของเรา ระหว่าที่เถียงกันอยู่นั้นรถไฟที่จะเข้าไปในเมือง Southampton ก็มาพอดี แต่ปัญหาก็คือมันอยู่คนละชานชลาค่ะท่านผู้โช๊มมมม เรากับอิริน่าวิ่งหน้าตั้งข้ามชานชลาแต่โชคร้ายช้าไป 2 วิ ประตูรถไฟปิดซะก่อน เอาไงล่ะทีนี้ วิ่งกลับมาหาปีเตอร์ด้วยสีหน้าเศร้าแล้วถามว่าถ้าเดินไปเนี่ยไกลมั๊ย ปีเตอร์บอกโอ๊ยไม่ไกลหรอกแค่ 40 นาทีเอง เราก็เอาวะไม่แย่มาก เรากับอิริน่าเลยตัดสินใจเดินไปจ้า อินเตอร์เนตก็ไม่มี ถามทางเค้าไปเรื่อยเดินไปเดินมา ชั่วโมงกว่าจ้ารวมหลงทางเกือบครึ่งเดินวนไปวนมา

ภาพทะเลเมือง southampton ที่ได้หลังจากเดินมาชั่วโมงกว่า ภาพเดียวจริงๆเนื่องจากอากาศหนาวมากๆ

จุดพีคของเรื่องมันอยู่ตอนนั่งรถไฟกลับค่ะคือเข้าใจอารมณ์เด็กสองคนเพิ่มมาอังกฤษครั้งแรกมั๊ย ระบบรถไฟอะไรก็ไม่รู้เรื่องสักอย่าง พอรถไฟจอดสถานีที่เราต้องลงปรากฏว่าประตูรถไฟไม่เปิด!! อารมณ์ตอนนั้นคือแบบงานเข้า เรากับเพื่อนวิ่งวุ่นพยายามเปิดประตูอันอื่นแต่ก็ไม่ออก ถามคนแถวนั้นได้ความว่าสถานีที่เราจะลงชานชลามันสั้นทำให้ประตูตู้รถไฟขบวนหลังๆไม่เปิด ต้องไปลงตู้ข้างหน้าว่าแล้วเราก็วิ่งหน้าตั้งไปขบวนหน้าแต่ก็ไม่ทันแล้วรถไปเคลื่อนออกจากสถานี เราเลยตั้งนั่งรถไฟอีกขบวนกลับมาตอนเกือบสามทุ่มกว่า แต่สุดท้ายก็กลับมาถึงที่พักโดยสวัดดิภาพเป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นมากๆเลยตอนนั้นอารมณ์แบบกลัวต้องนอนข้างถนนเพราะกลับบ้านไม่ถูก555

By อิงฟ้า