Winner Taste

ความหอมหวานของชัยชนะ (1)

พูดเรื่องชัยชนะ ใช่ว่าจะไปแก่งแย่งแข่งขันกับใคร ชัยชนะที่เขียนถึงในครั้งนี้ คือการชนะตัวเอง เอาชนะความกลัว กล้าบ้าบิ่นที่จะทำในสิ่งที่ตนเองเชื่อ และมุ่งมั่น

เมื่อคืนนี้เป็นคืนหนึ่งที่นอนดึกอย่างมีความสุข หลังจากได้รับแมลจากต่างแดน ยอมรับให้สมาคมจิตอาสา (VSA Thailand) เป็นหนึ่งใน Guest of Alliance Technical Meeting 2013 ที่ประเทศสโลวาเกีย ในเดือนมีนาคม ปีหน้า ฟังดูเหมือนจะเป็นอีเมลการติดต่อประสานงานเรื่องงานธรรมดา แต่กว่าจะได้มาซึ่งผลสำเร็จครั้งนี้นั้น มีบททดสอบความกล้าบ้าบิ่นอยู่ไม่น้อย

เรื่องมีอยู่ว่า VSA สมัครเข้าร่วมกิจกรรมนี้ตั้งแต่ปีที่แล้ว (Guest of Alliance Technical Meeting 2012) แต่เราพลาดโอกาสเนื่องจาก เรารู้เรื่องการสมัครช้าไป และเราไม่รู้อะไรเลยว่าจะต้องสมัครอย่างไร การประชุม Alliance TM นั้น ถือเป็นการประชุมสุดยอดขององค์กรอาสาสมัครงานหนึ่งของโลก องค์กรอาสาสมัครที่เป็นสมาชิกทั่วโลกต่างรอคอยที่จะไปร่วมงานนี้ เพราะถือเป็นกิจกรรมกับการพบปะกันของเครือข่ายอาสาสมัครเครือข่ายหนึ่งที่มีประสิทธิภาพ ส่งผลต่อจำนวนอาสาสมัครที่จะแลกเปลี่ยนกันในแต่ละปี และเป็นโอกาสในการสร้างความร่วมมือต่าง ๆ มากมาย เนื่องจากสมาชิกภายในเครือข่ายนั้นต่างมีพลังเข้มแข็งในการทำงาน และพร้อมที่จะช่วยเหลือสนับสนุนกันในทุกด้าน และถือเป็นเครือข่ายที่ “ไม่ง่าย” ในการเข้าร่วม เพราะองค์กรใหม่ที่จะเข้าร่วมต้องได้รับการรับรองจากองค์กรสมาชิกอย่างน้อยห้าองค์กร นั่นแสดงให้เห็นว่า กว่าจะได้เข้าร่วมนั้น เราต้อง “มีผลงาน” มาก่อน ไม่ใช่อยู่ ๆ อยากจะไปก็ไปได้

และเนื่องจากที่ปีที่แล้วพลาดโอกาส ปีนี้ก็ใช่ว่าจะไม่พลาด เรารู้ก่อนปิดการรับสมัคร 2 วัน (เป็นเรื่องน่าเศร้าของการกระจายข่าวสารแก่องค์กรอาสาสมัครทั่วโลก เพราะไม่มีการประชาสัมพันธ์ หากต้องการเข้าร่วมต้องติดตามข่าวเองเท่านั้น) สองวันก่อนปิดรับสมัคร หากเขียนอีเมลแจ้งความจำนงเฉพาะองค์กรเราเองก็ไม่ใช่เรื่องยาก แต่สิ่งสำคัญคือ เราต้องมีจดหมายจากองค์กรสมาชิกเครือข่าย Alliance 5 ฉบับ พร้อมจดหมายแสดงความจำนงในการเข้าร่วมโครงการอีกหนึ่งฉบับ สองวันในการเขียนอีเมลหาเพื่อนสมาชิกให้เขาเขียนจดหมายรับรองมาให้เราในทันทีนั้น เป็นใครหลายคน คงถอดใจและรอโอกาสในปีหน้าอีกปีแน่

แต่เรากลับเลือกที่จะไม่ตัดกำลังใจตัวเองเช่นนั้น ฉันส่งอีเมลหาเพื่อนสมาชิกระบบค้นหาโครงการอาสาสมัครอัตโนมัติ (E-vet) และเพื่อนสมาชิกที่ทำงานอยู่ด้วยกันทั่วโลกภายในเวลา 20 นาที หวังว่าคงจะมีสัก 5 องค์กรที่จะช่วยเขียนจดหมายให้ทันที หรือไม่ก็อย่างน้อยภายในสองวัน..แต่เราก็ผิดหวัง

สมาชิกระบบค้นหาโครงการอาสาสมัครอัตโนมัติ (E-vet) ไม่มีใครตอบกลับมาเลย ยกเว้นหนึ่งองค์กรที่ไม่เคยแลกเปลี่ยนอาสาสมัครกับเรา ที่ตอบมาว่าไม่สามารถส่งจดหมายรับรองให้ได้ เพราะไม่เคยร่วมงานกัน จะมีเพียงแต่องค์กร IWO จากเกาหลี องค์กรเดียวที่ถามกลับมาว่าต้องการจดหมายเมื่อไหร่ (ทั้ง ๆ ที่บอกกำหนดเส้นตายไปแล้ว เค้าคงถามย้ำว่าจะเอาแน่หรือ เพราะคงไม่ทันแน่แล้ว) ฉันจึงตอบกลับไปว่า ภายในพรุ่งนี้ แล้วองค์กรแรกที่ส่งจดหมายสนับสนุนมาให้เราก็คือ IWO จากเกาหลีนั้นเอง (ไม่แปลกใจที่วันนี้ กระแส K Pop และความเป็นเกาหลีขจรขจายไปทั่วโลก) องค์กรที่สองคือ Allianssi Youth Exchanges จาก ฟินแลนด์ ด้วยเพราะเจ้าหน้าที่คนใหม่เริ่มงานพร้อม ๆ กับที่ฉันเริ่มเข้ามารับหน้าที่ incoming placement ความใหม่กับงานของเราสองคน ทำให้เราพร้อมที่จะช่วยเหลือซึ่งกันและกันอย่างทันท่วงที สรุปว่ามีจดหมายสนับสนุนจากสององค์กรเท่านั้นที่ส่งมาให้ก่อนปิดรับสมัคร

หลังปิดรับสมัครหนึ่งวัน องค์กร NICE จากญี่ปุ่น เพื่อนที่ช่วยเหลือเรามาตลอดตั้งแต่แรกเริ่มก่อตั้งองค์กรจนถึงวันนี้ก็ส่งจดหมายรับรองผ่านอีเมลมาให้อีกหนึ่งฉบับ เป็นอันว่าปิดรับสมัครไปแล้ว จะทำยังไง???

ฉันตัดสินใจส่งจดหมายหาเพื่อนสมาชิกอีกครั้ง แสดงเจตจำนงแน่วแน่ว่า แม้จะปิดรับสมัครไปแล้ว เรา (VSA) ก็ยังจะส่งใบสมัครไป เพราะเราเชื่อในความกล้า และความมุ่งมั่นที่จะเข้าร่วม เราจึงกล้าที่จะทำ รอเพียงแต่จดหมายจากเพื่อนสมาชิกเท่านั้น

หลังจากจดหมายฉบับนี้ถูกส่งไป องค์กรจากอเมริกา Volunteer For Peace และ Solidarites Jeunessess ฝรั่งเศส ก็ส่งมาบอกว่าจะส่งให้อย่างแน่นอน แต่อาจช้าหน่อย

เลยกำหนดการปิดรับสมัครมาสองวัน เราได้รับจดหมายรับรองจากอเมริกา VFP และเมื่อวานนี้จดหมายรับรองฉบับสุดท้ายจาก SJ ฝรั่งเศส ก็มาถึง ทันทีฉันส่งจดหมายสนับสนุนทั้ง 5 ฉบับ พร้อมจดหมายแสดงเจตจำนงจาก VSA ไปให้เลขาธิการเครือข่าย Alliance และภายในสามชั่วโมง เราก็ได้รับการตอบจากเลขาธิการเครือข่าย

ฉันแทบจะกรีดร้อง ตะโกนบอกให้โลกรู้ว่า “ฉันทำได้แล้ว” ฉันชนะใจตัวเองที่ไม่ยอมแพ้แม้จะไม่ทันการ ฉันอยากตะโกนบอกว่า ฉันเชื่อในพลังของความมุ่งมั่นตั้งใจ ที่สักวันหนึ่งย่อ,ต้องมีใครสักคนเห็นมัน แม้จะล้ม แต่ก็จะยังวิ่งไปให้ถึงเส้นชัย

ความสำเร็จนั้นช่างหอมหวานยิ่งนัก เพราะมันมาจากพลังใจที่เราตั้งใจทำจากก้นบึ้งของหัวใจ