สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะคะ ชื่อหทัยวรรณ ชีวะเสรีนะคะ สมัครค่าย Iwami Ginzan International Workcamp 2016 (NICE/ 16-19) ไปเมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ก่อนไปมีความตั้งใจว่าครั้งหนึ่งในชีวิตอยากจะทำงานอาสาสมัครสักครั้งหนึ่ง ผนวกกับตัวเองก็ชื่นชอบภาษาญี่ปุ่นและประเทศญี่ปุ่นอยู่แล้ว ตอนที่เห็นประกาศจากทาง VSA Thailand จึงไม่รีบรอช้าสมัครไปทันที เหตุผลที่เลือกค่ายนี้ เพราะรายละเอียดระบุไว้ว่าเราจะได้เรียนรู้เกี่ยว Natural Conversation เห้ย! มันไม่ใช้เพียงแค่ธรรมชาติแต่เราจะได้พูดคุยกับธรรมชาติช่างน่าสนใจจริง ๆ

ก้าวแรกที่ไปเหยียบค่ายตอนลากกระเป๋าลงจากรถไฟคันเล็กเข้าสถานีของเมือง มีเพื่อน ๆ ในค่ายรวมทั้งผู้นำค่ายรอต้อนรับเราอยู่ ทุกคนดูใจดีและร่าเริงมาก ๆ สำหรับการเจอกันครั้งแรกมักไม่แปลกที่จะมีอาการเคอะเขิน แต่ไม่นานพวกเราก็ปรับตัวเข้าหากันได้ ตอนไปถึงห้องที่เราต้องประชุมทำงาน ผู้นำค่าย “ชิอากิ” ให้เขียนชื่อแนะนำตัวภาษาไทยไว้ด้วย

วันแรกพวกเราก็ทำความรู้จักกันทั้งเหล่าสมาชิกในค่ายและทีมงาน ทุกคนใจดีและมาก มีงานเลี้ยงต้อนรับเล็ก ๆ

ส่วนวันถัดมา เรามีแผนที่จะต้องไปตัดไม้ไผ่ แต่สภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงเนื่องจากมีหิมะตก ทำให้พวกเราเปลี่ยนแผนไปเดินชมเมืองและเที่ยวสวนสัตว์เล็ก ๆของเมืองแทน ช่วงบ่ายมีโอกาสได้ไปเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวโด่งดังของเมืองคือเหมืองโบราณ ที่มีชื่อตามค่ายเลยค่า Iwami Ginzan เป็นบรรยากาศเมืองโบราณที่โอบล้อมไปด้วยหิมะ สวยแปลกตาดีจัง

วันถัดมาพวกเราก็ได้เริ่มทำงานอาสาสมัครกันอย่างจริงจังหลังหิมะลดลง แต่เนื่องจากยังไม่ใช่ช่วงอากาศที่เหมาะกับการตัดไผ่ เราจึงปลูกต้นไม้เพื่อป้องกันการเจริญเติบโตของป่าไผ่แทน หลังจากการนั้นจึงมีกิจกรรมสนุกสนานมากมาย ทั้งไปตัดหญ้านำมาทำหลังคาบ้านโบราณของญี่ปุ่น ทั้งการซ้อมทำพิซซ่าเพื่่องาน เทศกาลในเมือง ซึ่งเป็นงานที่จะรวมกลุ่มคนที่คิดค้นนวัตกรรมเพื่อสิ่งแวดล้อม โดยเราต้องไปเตรียมซุปสำหรับแจกให้ผู้คนในงานถึง 100 คน วันนั้นทั้งวันพวกเราทั้งหั่น ทั้งสับ เตรียมซอสพิซซ่ากันอย่างสนุกสนาน ตัดท่อนไม้สองท่อน ทำอะไรที่เกี่ยวกับธรรมชาติมากมาย สนุกมาก ๆ

อีกเรื่องที่ประทับใจคือการบูรณะต้นวาซาบิกับครอบ Home Stay ทั้งสุดมันและสุดซึ้ง โดยคุณยายหรือที่พวกเราเรียกว่า โอบาซัง ซึ่งเป็นผู้ดูแลภูเขาลูกนี้และ้นวาซาบิมาตั้งแต่สาว ๆ จนถึงตอนนี้ โอบซัง ก็ปาเข้าไปเกือบ 80 ปีแล้ว แต่ก็ยังรักและอยากจะดูแลต้นวาซาบินี้ต่อไป ภูเขาอยู่ค่อนข้างสูงแต่โอบาซังก็ปีนขึ้นไปพร้อมกับพวกเราพูดเลยว่ามันเหนื่อยมากนะที่จะปีนขึ้นมา และในวันนั้นฝนก็ตกหนักมาก แต่พวกเราก็ได้รับพลังจากกันและกันและตั้งใจทำมันอย่างเต็มที่ จนสวนวาซาบิกลับมาสวยงามตามที่โอบาซังต้อการอีกครั้ง และคืนนั้นเราก็นอนที่บ้านของโอบาซังและครอบครัว Home Stay เชื่อไหมมันอบอุ่นมาก จนเหมือนเราเป็นครอบคัรวเดียวกัน คุณแม่ พี่สาว ลูกชาย ทุก ๆ ท่านน่ารักและเลี้ยงดูปลูกเสื่อสาวไทยคนนี้อย่างดีมาก ซึ้งจนน้ำตาจะไหล รักมาก ๆ

และแล้วเราก็มีถึงวันต้องจากลา พวกเราชาวแคมป์เตรียมอาหารหลากหลาย เราก็ได้มีส่วนในการเตรียมอาหารไทยเล็ก ๆ น้อย ๆ เข้าร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้ด้วย พวกเราเตรียมของขวัญเล็กน้อยให้ทุก ๆ ท่านที่ดูแลพวกเราอ่างดีมาตลอด มสุดจะประทับใจจนเราไม่รู้ว่ามันจะเริ่มต้นพูดหรือจบอย่างไร แต่ที่แน่นอนพูดเลยว่าจะต้องกลับไปที่นี้อีกครั้งให้ได้ เพราะเรามีความสุขกับที่นี่มากจริง ๆ ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ที่มีค่าครั้งนึงในชีวิตค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ